در دانشگاه جنگ ارتش امريكا مطرح كرد:
عضو ارشد تيم پيشين تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي تاكيد كرد: استراتژي ايران هم واردات سوخت بوشهر و راكتور تهران از آمريكا و فرانسه بود. آمريكا مانع تكميل پروژه نيروگاه بوشهر شد، سوخت راكتور تهران را نداد و فرانسه هم همكاري براي توليد سوخت در فرانسه براي بوشهر را متوقف كرد. آمريكا درب‌هاي ورود سوخت را بست و ايران را مجبور به توليد داخل كرد.
به گزارش ايلنا، سيدحسين موسويان در دانشگاه جنگ آمريكا حضور يافته و درباره رابطه ايران و آمريكا سخنراني كرد. در اين مراسم 380 تن از افسران عالي‌رتبه نيروي زميني، دريايي و هوايي ارتش آمريكا حضور داشتند.
وي در اين نشست به مدت 40 دقيقه سخنراني كرد و 50 دقيقه هم به سوالات حاضرين پاسخ داد.
سفير اسبق كشورمان در آلمان در ابتدا سه تهديد اول امنيت ملي ايران را آمريكا، تروريسم تكفيري و منطقه بحران‌زده با جنگ‌هاي نظامي در كشورهاي منطقه مثل عراق و سوريه و يمن دانست.
موسويان در ادامه امنيت در مرزها، حل بحران هسته‌اي و رفع تحريم‌ها، رفع مشكلات اقتصادي و رفع تشنج با كشورهاي منطقه و جهان غرب را اولويت‌هاي فعلي و كنوني ايران برشمرد.
معاون پيشين سياست خارجي شورايعالي امنيت ملي آمريكا به عنوان تهديد اول امنيت ملي ايران دانست و 20 دليل در مورد بي‌اعتمادي ايران به آمريكا را به افسران عالي‌رتبه نيروي زميني، دريايي و هوايي ارتش آمريكا برشمرد.
وي در ادامه به ارتش آمريكا 10 توصيه ارائه كرد كه به شرح زير است:
1. ختم خصومت 35 ساله و تغيير رويكرد گذشته.
2. حصول توافق هسته‌اي در زمان تعيين‌شده (اول جولاي)، نهايتا با دو، سه هفته تمديد.
3. ادامه مذاكرات دو كشور در مورد حل و فصل بحران‌هاي منطقه.
4. مبارزه مشترك عليه داعش و تهديد بزرگ منطقه‌اي و جهاني تروريسم تكفيري.
5. تمركز بر موارد مشترك منافع امنيت ملي ايران و آمريكا مثل ثبات و امنيت در افغانستان و عراق.
6. همكاري در عاري‌سازي خاورميانه از سلاح هاي كشتارجمعي همراه با خلع سلاح اتمي اسراييل.
7. همكاري در ساير موارد منافع مشترك مثل: مبارزه با قاچاق مواد مخدر، بازسازي اقتصادي كشورهاي جنگ‌زده منطقه و امنيت انرژي.
8. مذاكره هم‌زمان براي يافتن راه حل صلح‌آميز براي موارد اختلافي ايران و آمريكا.
9. همكاري براي شكل دادن سيستم همكاري‌هاي منطقه‌اي بين ايران و عراق و شش كشور عضو شوراي همكاري خليج فارس براي تامين امنيت منطقه توسط كشورهاي منطقه و كمك به نيروهاي نظامي آمريكا براي خروج تدريجي از منطقه.
10. گشودن درب‌هاي روابط مردمي دو كشور همچون روابط علمي و آكادميك، توريسم، امور انسان دوستانه، ديالوگ اسلام و مسيحيت، امور سلامت و بهداشت و محيط زيست.
عضو ارشد تيم پيشين تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي در بخش پرسش و پاسخ به برخي سوالات جمعي از نظاميان آمريكايي پاسخ داد كه خلاصه آن را در ادامه مي‌خوانيد:
چگونه به كشورهاي 5+1 مي‌توانيد اعتماد كنيد و توافق را نهايي كنيد؟
عدم اعتماد ايران به مسئله هسته‌اي محدود نمي‌شود و لذا بعد از توافق هسته‌اي نياز به گفت‌وگوهاي فراگير ايران و قدرت‌هاي جهاني است. در مورد هسته‌اي هم ايران موارد در چهارچوب ان.پي.تي را پذيرفته اما زياده‌خواهي‌هاي فراتر از ان.پي.تي مشكل امروز مذاكرات است. آمريكا دنبال بازرسي هر زمان - هر مكان است كه ايران تحت هيچ شرايطي نخواهد پذيرفت همانطور كه هيچ كشوري نپذيرفته است. شما نظامي هستيد آيا اجازه بازرسي از پايگاه‌ها و مركز نظامي را به آژانس مي‌دهيد؟ نظاميان ايران هم همان حساسيت‌هاي شما را دارند.
بيست موردي كه شما گفتيد بسيار جالب بود. سئوال من اين كه آيا ايران ميتواند شعارهاي نفي هولوكاست و نابودي اسراييل را متوقف كند و با اسراييل مذاكره كند تا صلح در منطقه برقرار شود؟
الف. موضع اصلي ايران در مورد مسئله اسراييل و فلسطين همان است كه رهبري اعلام كردند. ايشان صريحا و رسما پيشنهاد انتخابات آزاد بين مسلمانان و يهوديان و مسيحيان فلسطين و تعيين سرنوشت توسط خودشان را پيشنهاد كرده‌اند. ساير مواضع مطروحه را موضع كشور ايران ندانيد.
ب. موضع نتانياهو در زمان دولت‌هاي احمدي‌نژاد و روحاني ثابت بوده است. در زمان دولت احمدي‌نژاد موضوع نفي هولوكاست مطرح شد. در دولت روحاني جنايت هولوكاست محكوم شد و حتي آقاي ظريف وزير خارجه سال نو يهودي‌ها را تبريك گفت. اما موضع نتانياهو همچنان خصمانه است. پس براي او فرق نمي‌كند كه چه شعاري در ايران داده شود.
ج. مشكل صلح خود اسراييل است و نه ايران. نتانياهو به خواست آمريكا براي تشكيل دو دولت مستقل فلسطيني- اسراييلي جواب منفي داد در حالي كه اكثر اعراب و جهان غرب با اين پيشنهاد موافق بود. وقتي كه آمريكا كه متحد اصلي و استراتژيك اسراييل است، براي صلح حريف اسراييل نمي‌شود، آيا مذاكره ايران با اسراييل ميتواند براي صلح موثر باشد؟
اولويت منطقه‌اي ايران به ويژه در روابط با روسيه چيست؟
استراتژي ايران روابط حسنه با همه كشورهاي همسايه، منطقه و آسيا از جمله روسيه و چين است. روسيه همسايه ايران است. ايران از ايجاد سيستم همكاري مشترك در جنوب با كشورهاي منطقه حمايت مي‌كند، قصد توسعه و تقويت سيستم همكاري اكو با حضور تركيه و پاكستان و كشورهاي آسياي مركزي را دارد و با حضور فعال سيستم همكاري شانگهاي هم دنبال حفظ روابط حسنه با كشورهاي عضو از جمله روسيه و چين را دارد.
همكاري ايران با آمريكا به مبارزه با داعش محدود مي‌شود يا ميتواند فراتر باشد.
منطقه خاورميانه در آستانه سقوط است. اگر همكاري ايران و قدرت‌هاي منطقه‌اي و جهاني سريع شكل نگيرد، ظرف دو، سه سال آينده بحران‌هاي موجود به قدري گسترش خواهد يافت كه ديگر قابل مديريت نخواهد بود. بنابراين اوضاع منطقه ايجاب مي‌كند كه همكاري‌ها گسترده‌تر باشد. در عين حال در مورد تروريسم تكفيري داعش هم بدانيد كه مشكل اساسي مشكل ايدئولوژلوژي وهابي‌گري است كه عربستان و متحدينش در چند دهه گذشته دهها ميليارد دلار هزينه و صدها هزار جوان تكفيري تربيت كرده‌اند كه در قالب گروه‌هاي مختلف مثل: القاعده و بوكوحرام و داعش امروزه ظهور پيدا مي‌كنند. بنابراين بايد با ريشه مبارزه كرد.
چرا ايران به جاي غني‌سازي، سوخت وارد نمي‌كند كه مشكل حل شود؟
ايران بعد از انقلاب همه پروژه‌هاي جاه‌طلبانه هسته‌اي شاه - آمريكا را متوقف كرد. استراتژي ايران هم واردات سوخت بوشهر و راكتور تهران از آمريكا و فرانسه بود. آمريكا مانع تكميل پروژه نيروگاه بوشهر شد، سوخت راكتور تهران را نداد و فرانسه هم همكاري براي توليد سوخت در فرانسه براي بوشهر را متوقف كرد. آمريكا درب‌هاي ورود سوخت را بست و ايران را مجبور به توليد داخل كرد. من خودم از نيمه دهه 80 تا 90 صد بار به اروپايي‌ها گفتم كه اگر بوشهر را تكميل كنيد و سوخت بدهيد، ايران دنبال توليد سوخت داخل نخواهد رفت كه به خاطر فشار آمريكا موافقت نكردند. حالا ديگر دير شده و ايران قادر به توليد سوخت است. توان توليد سوخت هسته‌اي هم براي ايران صدها ميليارد دلار هزينه داشته است. تحريم‌هاي سازمان ملل و اروپا و آمريكا به همين خاطر بوده است و تحريم‌ها هزينه‌هاي چند صد ميلياردي براي ايران داشته است. چه كسي حاضر است هزينه صدها ميليارد دلاري ملت ايران را پس بدهد؟ لذا مقصر آمريكاست و نه ايران.
آمريكا دو دشمن ايران يعني صدام و طالبان را در عراق و افغانستان حذف كرد. نظر ايراني‌ها در اين مورد چيست؟
البته ايراني‌ها از سقوط صدام در عراق و سقوط طالبان در افغانستان خوشحال شدند.
مطالبي كه شما امروز براي ما گفتيد، تازگي داشت. آمريكايي‌ها از اين حقايق بي‌خبرند. سئوال من اين است كه دولت ايران براي روشنگري افكار عمومي آمريكا چه كار كرده است؟
متاسفانه بايد بگويم كه هيچ يا نزديك به زير صفر. اين خلايي است كه در زمان همه دولت‌هاي بعد از انقلاب وجود داشته است. متاسفانه همه دولت‌هاي بعد از انقلاب اهميت روشنگري در افكار عمومي دنيا را دست كم گرفته‌اند.
براي مقابله با جنگ قومي چه ابتكاري براي همكاري با كشورهاي منطقه داريد؟
من در كتاب ايران و آمريكاي خود يك داستاني را شرح داده‌ام. به محض وردم به آلمان به عنوان سفير ايران، با گنشر ديدار كردم و او مسئله ايران و كشورهاي همسايه عرب متحد آمريكا را پيش كشيد. به او گفتم ايران براي ايجاد يك سيستم همكاري منطقه‌اي در خليج فارس براي رفع همه شبهات و اختلافات و ايجاد همكاري مشترك آماده است. باور نكرد. با او به ديدار آقاي هاشمي رييس جمهور وقت رفتيم. آقاي هاشمي صريحا از اين طرح حمايت كرد. گنشر شوكه شده بود. آقاي ولايتي وزير خارجه وقت اين آمادگي را به اطلاع سران كشورهاي خليج فارس رساند. استقبال نكردند. گنشر هم به واشنگتن رفت و جواب منفي گرفت. موضع ايران تغيير نكرده است. اما گمانم اين است كه موضع آمريكا تغيير كرده است چون به نفت و گاز منطقه ديگر احتياج نادرد و مي‌بيند كه بحران‌هاي جاري، منطقه را به ورطه سقوط مي‌كشاند.
فيلم سخنراني موسويان در ميان نظاميان آمريكايي در دانشگاه جنگ آمريكا و پرسش‌هايي كه آنها مطرح كردند و موسويان جواب داد را مي‌توانيد از اينجا ببيند.
سيدحسين موسويان
اخبار مرتبط